“สายตายาวตามวัย” (Presbyopia) นั้นไม่ใช่โรคหรืออาการเจ็บป่วยแต่อย่างใด เพราะเมื่อเราอายุมากขึ้นประสิทธิภาพการทำงานของอวัยวะต่าง ๆ ก็จะลดลงตามลำดับ และดวงตาก็เช่นกัน โดยเฉพาะเมื่ออายุใกล้ 40 ปีหรือมากกว่านั้น กล้ามเนื้อตามัดเล็ก ๆ ที่อยู่ล้อมรอบเลนส์ตา (Ciliary Muscles) จะเริ่มเสื่อมสภาพไปตามอายุขัย อีกทั้งเลนส์ตาจะแข็งขึ้นจนส่งผลให้ไม่มีกำลังมากพอจะทำให้เลนส์โป่งออกเป็นเลนส์นูน จึงทำให้สายตาไม่สามารถมองภาพระยะใกล้ (ประมาณ 30 เซนติเมตร) ได้คมชัดอีกต่อไป
อาการและสัญญาณบ่งชี้สายตายาวตามวัย
เมื่อเริ่มมองเห็นระยะใกล้ได้ไม่ชัด หรือจะเห็นชัดก็ต่อเมื่อพยายามเพ่งมองจนรู้สึกตาล้า เช่น
- จากที่เคยอ่านหนังสือที่มีตัวหนังสือขนาดเล็กในระยะใกล้ได้ชัดเจนกลับต้องยืดแขนออกไปให้มากที่สุดเพื่อให้สายตาปรับโฟกัสให้มองเห็นได้ชัด
- ไม่สามารถร้อยด้ายเข้าในรูเข็มหรือทำได้ก็ต่อเมื่อต้องเพ่งมองจนปวดตา
- หากมีสายตาสั้นอยู่เดิมและใส่แว่นสายตาสั้นก็จะต้องถอดแว่นตาออกจึงจะมองใกล้ได้ชัดเจน
การแก้ไขปัญหาและรักษาสายตายาวตามวัย
มีหลายคนเข้าใจผิดว่าการรักษาแก้ไขปัญหาภาวะสายตายาวตามวัยจะยิ่งทำให้สายตาแย่ลง และสามารถนำค่าสายตาสั้นมาหักลบค่าสายตายาวตามวัย เพื่อให้ค่าสายตากลับมาเป็นปกติได้ ซึ่งความเข้าใจเหล่านี้ไม่ถูกต้อง เพราะเมื่อเกิดปัญหาแล้วไม่ทำการรักษาจะยิ่งส่งผลกระทบต่อสุขภาพดวงตาและการมองเห็น รวมถึงการทำกิจกรรมต่าง ๆ ในชีวิตประจำวันมากยิ่งขึ้น ดังนั้นเมื่อเกิดภาวะสายตายาวตามวัยก็ควรรีบปรึกษาจักษุแพทย์ผู้เชี่ยวชาญด้านสายตา
การแก้ไขปัญหาและรักษาสายตายาวตามวัยจะมี 3 วิธี ดังนี้
- แว่นสายตา
- คอนแทคเลนส์
- การผ่าตัดแก้ไขสายตา
จากข้อมูลข้างต้นพอจะสรุปได้ว่าภาวะสายตายาวตามวัยนั้นเกิดจากการเปลี่ยนแปลงของดวงตาที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติเมื่ออายุมากขึ้น โดยในปัจจุบันยังไม่มีวิธีป้องกัน และสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคน ไม่ว่าจะเป็นคนที่มีค่าสายตาสั้น สายตายาว หรือสายตาปกติก่อนอายุ 40 ปี หรือแม้แต่ผู้ที่รับประทานวิตามินและอาหารบำรุงสายตาเป็นประจำก็ตาม